Η συνέντευξη του Γιάννη Πάριου στη Real Life

Στον Μάνο Τσιλιμίδη

Η διαδρομή μέχρι το σπίτι του μου ήταν γνωστή από την προηγούμενη συνάντησή μας, ωστόσο μπερδεύτηκα στους δρόμους της Aνω Γλυφάδας και σκεφτόμουν ότι τον συγκεκριμένο καλλιτέχνη πάντοτε τον βρίσκεις κάπου κοντά στη θάλασσα. Η πρώτη του επαφή με τη δισκογραφία ήταν ένα σεκόντο στον Γιάννη Καλατζή, στο τραγούδι των Μάνου Λοΐζου και Λευτέρη Παπαδόπουλου «Στην απάνω γειτονίτσα».

Θεωρεί ότι ζούμε στην πιο ευλογημένη χώρα της γης, και για να ενισχύσει τα επιχειρήματά του μου αφηγήθηκε έναν μύθο από τα βάθη της Μικράς Ασίας, έναν αλληγορικό θρύλο του Πόντου που λέει πως όταν ο Θεός μοίραζε τον κόσμο στους ανθρώπους ξέχασε τους Eλληνες, επειδή καθυστέρησαν να πάνε στο ραντεβού ως συνήθως, αλλά επειδή Εκείνος είναι Δίκαιος και Μεγάθυμος, μας παραχώρησε τελικά το κομμάτι γης που είχε κρατήσει για να φτιάξει εξοχικό κατάλυμα και να έρχεται εδώ για τις θερινές διακοπές του.

Εξω έπαιζε με το θερμόμετρο ο νεαρός Απρίλιος, ανεβάζοντας παράκαιρα τις θερμοκρασίες, και ο μεσημεριανός ήλιος που γλιστρούσε απ’ το παράθυρο έβαφε χρυσαφί το δροσερό πάτωμα. Είχα ξανάρθει εδώ για μια συνέντευξη που δημοσιεύτηκε πέρυσι το φθινόπωρο στη Realnews, και αν μου ζητούσε κάποιος να του μεταφέρω ένα μόνο απόσπασμα εκείνου του πρώτου διαλόγου, θα διάλεγα την εξής φράση του αγαπημένου τραγουδιστή: «Γνώση είναι ο πολύτιμος ήχος από τα πετραδάκια που πετάς μέσα σου. Στο… βαθύ πηγάδι». Κυρίες και κύριοι, ο Γιάννης Πάριος!

Διαβάστε τη συνέντευξη στο: enikos.gr